معنی حفاظ پله

نرده

حفاظ. [ح ِ] (اِخ) رجوع به ابوالمنی ابونصر حفاظ... شود.

حفاظ. [ح ِ] (ع مص) محافظت. پیوسته بودن برکاری. پی کردن کاری را. مواظبت امری. || بازداشتن از چیزهای ناروا. || حفظ. نگهبانی. نگاهبانی کردن. نگاه داشتن. (منتهی الارب). || (اِمص) حمیت. (صراح). || مروت. (غیاث): بیامدم تا... آنچه از... شرط حفاظ... برمن واجب است به ادا رسانم. (کلیله و دمنه). || عفاف. عفت. پرهیزگاری. دور گردانیدن از بدیها خود را. خویشتن داری. خدارت. مستوری: و ازباب حفاظ تا او [یعقوب لیث] بود بوجه ناحفاظی بهیچ کس ننگرید. نه زی زن نه زی غلام. (تاریخ سیستان).
گر بدی صبر و حفاظم راهبر
برفزودی اختیارم کروفر.
مولوی.
مرنج حافظ، وز دلبران حفاظ مجوی
گناه باغ چه باشد چو این گیاه نرست.
حافظ.
|| (اِ) عار. (صراح).

حفاظ. [ح ُف ْ فا] (ع ص، اِ) ج ِ حافظ. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). حَفَظَه. (منتهی الارب). رجوع به حافظ شود:
ساز در آغوش هر سو مطربان زهره سوز
نشتر مضراب هر یک با رگ جانی قرین
حبذا حفاظ خوش الحان که مرغ لهجه شان
در دل بلبل فشارد ناخن صوت حزین.
طالب آملی

پله. [پ َ ل َ / ل ِ] (اِ) مهمل پول ُ در ترکیب. پول ُ و پله، از اتباع است بمعنی نقد و جنس پیدا و پنهان. (آنندراج). پول مول. رجوع به پول و پله در جای خود شود.

پله. [پ ُ ل َ / ل ِ] (اِ) الک دُلک. رجوع به الک دولک شود.

پله. [پ َ ل َ] (اِ) صورتی از پهل (پهلوی). رجوع به ایران باستان ج 3 ص 2184 شود.

بتدریج رفته رفته: (پله پله رفت باید سوی بام. )

محافظت، مواظبت امری، نگهبانی، حفظ

(مص م.) نگاه داشتن، نگاه داری کردن، (اِ.) ستر، پرده. [خوانش: (حِ) [ع.]]

آنچه مانع از دیدن یا بردن چیزی می‌شود، مانند پرده و دیوار،
(اسم مصدر) [قدیمی] نگهداری کردن، مواظب بودن، مراقبت، مواظبت،

حافظ

پناه، پناهگاه، ملجا، پرده، پوشش، ستر، سقف، دیوار، نرده، میله، عار، حمیت، مروت، عفاف، پرهیزکاری

حضیره، مظله

حِفاظ، (مصدر حافَظَ) محافظت کردن، نگاهدای کردن، مراقَبَت کردن، دفاع کردن (در فارسی بیشتر به معنای پرده و پوشش گفته می شود)،

1026